Devojčice romske nacionalnosti stare od 15 do 18 godina su jedne od najčešćih žrtava trgovine ljudima i radne eksploatacije u povratničkoj populaciji po tvrdanjama predstavnika organizacija civilnog društva koje pružaju podršku povratničkoj populaciji. Ostale uvide i preporuke za unapređenje rada možete pročitati u dokumentu Izveštaj o proceni potreba povratnika na osnovu sporazuma o readmisiji koji su potencijalne žrtve trgovine ljudima koji je organizacija ASTRA predstavila u utorak, 11. aprila.
U okviru treninga pod nazivom ,,UMREŽENI I EFIKASNI: Uloga i umrežavanje aktera u prepoznavanju, pružanju podrške i sprečavanju retraumatizacije žrtava trgovine ljudima i drugih ranjivih grupa“, saradnici u borbi protiv trgovine ljudima imali su priliku da razmene znanje, iskustva sa saradnicima koji pružaju direktnu podršku pripadnicima povratničke populacije.
S obzirom na to da ne postoji zvanična statistika o tome koliko je među korisničkom populacijom lica koja su bila izložena nekom obliku eksploatacije i nasilja, odnosno trgovini ljudima, ASTRA je kroz fokus grupe i upitnike ispitala relevantne organizacije koje pružaju usluge ugroženim kategorijama građana na teritoriji 30 različitih opština.
Ispitanici na fokus grupama su naveli da su radili sa korisnicima koji su bili izloženi nasilju i eksploataciji. Jedna ispitanica navodi da je to „neretka pojava“, da po njenoj proceni čak 90% korisnika sa kojima rade bilo izloženo nekoj vrsti nasilja (posebno porodičnog nasilja), kao i da su se uglavnom sretali sa slučajevima prinudnog braka, te da za neke korisnice „postoje snažne indicije“ da su bile izložene trgovini ljudima (kroz prinudni brak, prinudnu prošnju ili neku drugu vrstu eksploatacije), navodi se u istraživanju.
Najčešće žrtve su pripadnice romske populacije i kada je reč o licima prinuđenim na brak radilo se o devojčicama. Iz organizacija ističu da je, uglavnom, reč o devojčicama od 15 do 18 godina starosti, međutim najmlađa devojčica sa kojom su radili imala je 12 godina.
Devojčice koje su bile prodate radi prinudnog braka u inostranstvu (uglavnom u Nemačku i Belgiju), često su dalje radno eksploatisane od strane ljudi kojima su prodate. „Pandemija korona virusa intenzivirala je ovu praksu”, navodi se u izveštaju ASTRA.
Izveštaj ističe i da su korisnici koji su bili izloženi eksploataciji i nasilju uglavnom registrovani kao povratnici po osnovu Sporazuma o readmisiji, a da su samo neki od njih registrovani kao žrtve trgovine ljudima u Srbiji.
Cilj treninga je bio da umreži sve relevantne aktere i ojača kapacitete saradnika i predstavnika institucija o trgovini ljudima, prevenciji ali i o prepoznavanju i adekvatnoj primeni mera usluga podrške koje su na raspolaganju. Učesnici su se međusobno informisati o oblastima rada, kapacitetima i aktivnostima organizacija/institucija, unapredili komunikaciju, saradnju i definisali smernice na koji način se može doprineti proširenju i unapređenju podrške povratničkoj grupi stanovništva i (potencijalnim) žrtvama trgovine ljudima.
Trening je organizovan u okviru projekta “Jačanje procesa reintegracije (potencijalnih) žrtava trgovine ljudima i drugih ranjivih grupa i pojedinaca”, uz podršku globalnog programa Nemačke razvojne saradnje „Migracije za razvoj“ koji u Srbiji sprovodi GIZ.